مقالۀ حاضر به دنبال بررسی گفتمان کارآمد و مؤثر تناصح و تعاون در روابط حاکمان و مردم است که در نهایت منتهی به ایجاد و پیشرفت جامعۀ صالح می‌شود. نویسندگان با استفاده از خطبه 216 نهج‌البلاغه به بررسی و تحلیل ماهیّت روابط و حقوق متقابل مردم و حکومت پرداخته و با الهام از خطبۀ مذکور به استخراج و تبیین یک گفتمان راهبردی برای تنظیم این روابط پرداخته‌اند. روش پژوهش این مقاله به صورت کتابخانه‌ای و کیفی است به نحوی که مباحث مدّنظر در حوزۀ روابط و حقوق و هم‌افزایی‌های حکومت و مردم از منظر امیرالمؤمنین علی؟ع؟ مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و در آخر نیز نتیجه به دست آمده این است که ایجاد نظام الفت بین مردم و حاکمان منتهی به تناصح و تعامل ایشان با یکدیگر خواهد شد و با حرکت هر کدام در ریل مناسب، مؤلّفه‌های جامعه صالح در اجتماع نمودار خواهد شد.
سهرابی, صادق, & صالح‌نیا, یحیی. (1402). بررسی نقش تناصح و تعاون به عنوان پیشران جامعۀ صالح در خطبه 216 نهج‌البلاغه. پژوهش های مهدوی, 12(47), 125-140.
MLA
صادق سهرابی; یحیی صالح‌نیا. "بررسی نقش تناصح و تعاون به عنوان پیشران جامعۀ صالح در خطبه 216 نهج‌البلاغه". پژوهش های مهدوی, 12, 47, 1402, 125-140.
HARVARD
سهرابی, صادق, صالح‌نیا, یحیی. (1402). 'بررسی نقش تناصح و تعاون به عنوان پیشران جامعۀ صالح در خطبه 216 نهج‌البلاغه', پژوهش های مهدوی, 12(47), pp. 125-140.
VANCOUVER
سهرابی, صادق, صالح‌نیا, یحیی. بررسی نقش تناصح و تعاون به عنوان پیشران جامعۀ صالح در خطبه 216 نهج‌البلاغه. پژوهش های مهدوی, 1402; 12(47): 125-140.
