اندیشه مهدویت از مسائل مهم و اساسی اسلام و بلکه اعتقاد به منجی آخرالزمان، وجه اشتراک تمام ادیان الهی است. جایگاه و اهمیت این اعتقاد و ظرفیّت‌های بالای آن در حوزه فردی و اجتماعی، باعث شده تا این اندیشه در طول تاریخ، همواره مورد هجمه و شبهات و سوءاستفاده دشمنان تشیّع و افراد سودجو و حکومت‌های جائر قرار گیرد. برای دفاع از این عقیده و پاسخ دقیق و مناسب به شبهات مهدویت؛ آشنایی با شِگردها و ترفندهای شبهه‌گری توسط مخالفان و مدّعیان دروغین مهدویت، لازم و ضروری است. در این پژوهش، با روش توصیفی _ کتابخانه‌ای و با رویکردی تحلیلی، آثار شبهه‌گران مشهور مهدویت، از میرزا غلام احمد قادیانی و علی‌محمد باب گرفته تا شبهه‌گران معاصر مانند ناصر قفاری، عثمان الخمیس، احمد کاتب و احمد اسماعیل بصری و نقدها و ردّیه‌های نوشته شده بر آنها مورد بررسی قرار گرفته و 30 مورد از ترفندها و روش‌های القاء شبهه در مباحث مهدویت، شناسایی و همراه با نمونه‌هایی مستند، معرفی گردیده است. جعل، تحریف و تقطیع روایات، مغالطه، تأویل بدون دلیل، استناد به نقل‌های شاذ، ترور شخصیّت، استناد به رؤیا و استخاره و استفاده از علوم غریبه و نیروهای ماورایی از جمله شیوه‌هایی هستند که توسط شبهه‌گران عرصه مهدویّت، برای ایجاد شبهه و فریب افراد و تحریف و تخریب اندیشه مهدویّت به کار گرفته می‌شوند.
