بخش اول مقاله به تعریف سرمایۀ اجتماعی و بررسی ابعاد مختلف آن و نظریه‌ها و آرای برخی اندیشمندان از جمله کلمن و فوکویاما دربارۀ سرمایۀ اجتماعی می‌پردازد و در بخش دوم مقاله نیز دو بحث مطرح می‌شود. بحث نخست سرمایۀ اجتماعی در عصر غیبت است و به برخی آموزه‌های دینی از جمله وفای به عهد و صله رحم به‌عنوان عامل افزایش‌دهندۀ سرمایۀ اجتماعی، در جامعه منتظران پرداخته شده است. همچنین به برخی عوامل آسیب‌زا به سرمایۀ اجتماعی _ که در آموزه‌های دینی از آن‌ها نهی‌شده است و منتظران، ملزم به دوری از آن‌ها هستند _ مانند مکر،حسد و کذب اشاره شده است. آن‌گاه به این نتیجه خواهیم رسید که رعایت دستورهای الهی در جامعه منتظران سبب افزایش سرمایۀ اجتماعی خواهد شد. بحث دوم، بررسی شاخصه‌های سرمایۀ اجتماعی در عصر ظهور است.
