بی‌گمان تحقق اخوت و همدلی با زدودن تیرگی‌های تفرقه و جدایی، بستری لازم برای عزّت و شکوه یک ملت و زمینه رشد و تعالی آنان خواهد بود. بدین‌روی یکی از مهم‌ترین بایسته‌های اخلاقیِ زمینه‌سازان حاکمیت جهانی منجی موعود، ستیز با آشفتگی‌های تفرقه و جدایی و نیز فراگیری روحِ وفاق و خُلق همدلی و سازواری در عرصه‌های گوناگون فکری و سلوک اجتماعی و سیاسی است. اما پرسش اساسی آن است که طرح و نقشۀ چنین خصلتی با لحاظ تکثر اندیشه‌ها _ که بستر تنوع و حتی تخالف توقّعات، سلایق و مواضعِ افراد شده و می‌تواند منشأ تفرقه و ازهم‌پاشیدگی انسجام اجتماعی گردد _ چیست؟ آیا می‌توان با سیطره یک نظام فکری و رفتار منفعلانه در برابر آن، در پی سازواری اجتماعیِ زمینه‌ساز بود، یا این‌که چنین کاری بی‌ارزش و حتی ناممکن است و ناگزیر حلّ مسئله را باید در مسیری دیگر جست؟ اما آن‌چه با اقتباس از آیات الهی و سیره معصومان: فراروی اخلاق زمینه‌ساز حاکمیت جهانی مهدوی می‌توان احراز نمود، وفاق و سازواریِ همگانی، نه بر اساس همانندسازی یا تثبیت اندیشه‌ها، بلکه بر تصحیح استدلال‌ها، اتقان مقدمات و سد بی‌راهه‌های فکری استوار است و در این راستا ضروری است سِیر اندیشه‌های بشری در سایۀ ارشادهای انسانی _ الهیِ معصومان: و در پرتو تقوا و حفظ حریم مقرارت الهی انتظام پذیرد و در وصول به پیش‌زمینه‌های ذهنیِ مصون از انحراف، ارزیابی حقانیت‌ها نه با ملاک فهم بشری، بلکه با محوریت اراده الهی صورت گیرد که بی‌تردید مصداق بی‌بدیل آن در عصر ظهور، اراده‌های مقدس حضرت مهدی4 است.
