ضرب سکه از دیرباز، نشان‌گر گرایش‌های سیاسی _ مذهبی صاحبان آن‌ها بوده است. سکه‌های اسلامی از آغاز، دارای گرایش‌های مذهبی بود؛ چنان‌که از دوره مغول، نام ائمه اطهار: به طور رسمی در سکه‌ها ضرب شد و از دوره صفویه، نام امام زمان4 همراه نام دیگر ائمه در سکه‌ها آمد. پس از سقوط صفویه، قرار گرفتن نام امام زمان4 در سکه‌ها فزونی یافت. دلیل این امر، بی‌هویتی و نداشتن مشروعیت مذهبی برخی حکومت‌ها بود. آنان برای مذهبی نشان دادن خود و کسب مشروعیت، نام امام زمان4 را بر روی سکه آوردند و سکه‌های صاحب‌الزمانی ضرب کردند. از دوره زندیه، سکه‌های صاحب‌الزمانی رواج پیدا کرد و تا ابتدای دوره پهلوی نیز نام امام مهدی4 در سکه‌های رایج نوشته می‌شد. این پژوهش درصدد پاسخ به این پرسش است که چه انگیزه‌هایی در نقر نام امام زمان4 بر سکه‌ها نقش داشت
