دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده اصول الدین قم
چکیده
نوشتار پیش رو با روش توصیفی _ تحلیلی به جست‌وجو در آموزه‌های وحیانی می‌پردازد و ضمن بیان مفهوم فرهنگ و تمدن زمینه‌ساز، درصدد است شاخصه‌های مبنایی را پیشنهاد کند که بر اساس آن‌ها، ساماندهی ترسیم راهبردها در جهت دست‌یابی به فرهنگ و تمدن زمینه‌ساز با افزایش جنبه‌های کیفی و کمّی صورت پذیرد. نتایج به دست آمده را می‌توان در دو گزاره بیان کرد: الف) منظور از فرهنگ زمینه‌ساز، مجموعه‌ای از آموزه‌های بینشی (ناظر به عقاید و باورها)، گرایشی (ناظر به ارزش‌ها) و کُنشی (ناظر به آداب، رسوم، الگوها و شیوه‌های عملی) است که از قرآن کریم و سیرۀ پیامبر اکرم6 و اهل بیت: به دست می‌آید و هدف و اثر برجستۀ آن، ایجاد زمینه‌های فردی و اجتماعی لازم برای پذیرش حقیقی و محض ولایت امام زمان4 _ به عنوان آخرین فرستادۀ الهی _ است و تمدن زمینه‌ساز نیز، تجلی فرهنگ یادشده در ابعاد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خواهد بود؛ ب) به نظر می‌رسد تأمل در اوضاع کنونی جهان و جست‌وجو در آموزه‌های قرآنی و روایی می‌تواند این باور را پدید آورد که با مبنا قرار دادن سه شاخصۀ «هدایت»، «حکمت» و «رضایت» در ارائۀ راهبردهای تحقیقی و توسعه‌ای برای تحقق فرهنگ و تمدن زمینه‌ساز، می‌توان در اقناع مخاطبان برای ایفای نقش مؤثر خود در زمینه‌سازی برای ظهور امام زمان4 به توفیقی بیشتر دست یافت.
