احادیث آخرالزمان در خوانش متفاوت و جریان‌ساز جهیمان العتیبی

نویسنده

دانش‌آموخته سطح چهار مؤسسه بین المللی مطالعات اسلامی حوزه علمیه قم؛ دانشجوی دکتری شیعه‌شناسی دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی؛ مدیر گروه مطالعات اسلامی (گروه انگلیسی) مؤسسه زبان وفرهنگ‌شناسی، وابسته به جامعة المصطفی العالمیه؛ پژوهشگر مرکز مطالعات راهبردی اسلام معاصر (مرام) _ نویسنده مسئول

چکیده

در کتب حدیثی اهل‌سنت، روایات متعددی درباره اِخبار از آینده وجود دارد. این روایات همواره مورد توجه و اهتمام مسلمانان بوده‌اند. در یک تقسیم‌بندی کلی، احادیث یادشده درباره فتن، مبشرات و علائم آخرالزمان و اشراط الساعة هستند. این احادیثِ موجود در کتاب‌های اهل‌سنت، در مجموع روحیه انفعال و ترس از آینده را القا می‌کنند و مؤمنان را به فرار از فتنه‌ها و دخالت و مشارکت نکردن در آن‌ها دعوت می‌نمایند. این نگاه سلبی در بسیاری از این احادیث به چشم می‌خورد. در این میان، قرائتی متفاوت از احادیث یادشده وجود دارد که فاقد این روحیه سلبی است و پیروان خود را برای سرکوب فتنه و محقق کردن وعده الهی به اقدام و حرکت وامی‌دارد. این حرکت در روز اول محرم سال 1400 هجری با قیام جهیمان العتیبی در عربستان و اشغال مسجدالحرام تحقق یافت. آن‌چه خوانش جهیمان را از حالت انفعالی خارج می‌کرد، پرداختن به مسئله مهدی بود.
این نوشتار در صدد بررسی خوانش جهیمان العتیبی از احادیث آخرالزمان، در رسائل به جای مانده از اوست.

کلیدواژه‌ها