بررسی تطبیقی ارتباط آخرالزمان و موعود در قرآن و عهدین

نویسنده

استادیار و عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قم

چکیده

آخرالزمان به پایان این جهان اطلاق می‌شود. مباحث متعددی درباره این دوره مطرح شده است؛ مباحثی مانند موعود، تحولات بزرگ مثبت و منفی پیش از ظهور و دوره ظهور موعود. این‌که پایان جهان چگونه فرا می‌رسد، نقش موعود در آن چیست، خصوصیات او چگونه است و موافقان و مخالفان او در چه وضعیتی خواهند بود و سرانجام سرنوشت انسان و جهان به کجا می‌انجامد، دغدغه همیشگی مردم بوده است. واژه «اسکاتولوژی»[1] به معناى شناخت آخرالزمان‏ و آخرت متکفل بحث از این موضوع مهم است.
مسلمانان آخرالزمان و آخرت را از یکدیگر جدا و مسیحیان آن دو را بر هم منطبق‏ می‌دانند. یهودیان در این باره دو دیدگاه دارند. گروهى از یهودیان مانند مسلمانان آخرالزمان و آخرت را از یکدیگر جدا و گروهى مانند مسیحیان آن دو را یکى مى‏دانند. بر اساس دیدگاه اسلام با ظهور موعود آخرت فرا نمی‌رسد و در مسیحیت با ظهور او آخرت محقق می‌شود. در یهودیت نیز دو نظریه وجود دارد. نوشتار پیش رو ارتباط آخرالزمان و موعود را به شکل تطبیقی در قرآن کریم، عهد عتیق و عهد جدید به اختصار بررسی کرده است.



[1]. Eschatology از کلمه «اسکاتوس» یونانى به معناى «آخر» یا «بعد» گرفته شده است.

کلیدواژه‌ها