خداوند در آیه استخلاف (نور: 55) به مؤمنان شایستهکردار، چهار وعده داده است: صاحب حکومت جهانى مىشوند؛ دین پسندیده خود را برای آنان استوار میسازد؛ نگرانىهایشان را تبدیل به آرامش؛ و توحید خالص را برایشان امکان‌پذیر میکند. برخی مفسران مقصود آیه را یا افرادى هم‌چون آدم، داود، سلیمان و بنى‌اسرائیل یا گروهى از اقوام مؤمن و صالح که بر زمین حکومت کرده‌اند، میدانند. برخی از مفسران نیز وعده الهى در مورد خلافت را مخصوص صحابه پیامبر؟ص؟، برخى اشاره به همه مسلمانان مؤمن و شایستهکردار و برخى اشاره به حکومت جهانى اماممهدى؟عج؟ دانستهاند که مصداق کامل آن در زمان حضرت تحقق یافته و هدف نهایى آن، توحید خالص، نیل به آرامش و استقرار آئین حق در جامعه و تکامل و رشد عالم است. مصداق اتم آیه در احادیث اهل‌بیت: با در نظر گرفتن قرائن، مهدى آل محمد؟عج؟ است. زیدیان هم به رغم آن‌که در مسئله توحید، تشبیه و... قائل به تأویلاند، در تطبیق آیه توضیح وافی نداده و آن را منحصر در مورد نزول و صدر اسلام دانستهاند.
