چیستی مطالعات راهبردی و نقش آن در مباحث مهدوی، مفهوم و انگاره‌ای است که اندیشه و تأمّل دربارۀ آن، برای همگان جالب و پرجاذبه است. جریان مطالعات مهدوی چندان جوان نبوده و بنیاد تاریخی آن نیز ضعیف نیست. با این وصف، با توجّه به تحولات پرشتاب کنونی در عرصۀ اطلاعات و ورود متغیرهای متعدد در صحنۀ فرهنگی کشورها ناگزیریم از الگو و روش‌های سنتی فاصله بگیریم و مطالعات مهدوی را با توجه به تغییرات محیط داخلی و منطقه‌ای روزآمد کنیم. بازکاوی و بازپژوهی آموزۀ مهدویت ضرورتی عینی است تا جریانی که برای ناب‌سازی معرفت دینی اتّفاق می‌افتد، همواره ناب، زلال و اصیل بماند. هم‌اکنون این قلم را فرصتی فراهم شده است تا یادآور نقش نگاه راهبردی به آموزۀ مهدویت باشد، اگرچه راه تحلیل آن از پژوهش‌های گسترده و ژرف می‌گذرد. همانا بدون تأمل دربارۀ مطالعات راهبردی، بومی‌سازی آن و در نهایت، کاربرد آن در گفتمان مهدویت، «تصویر ما از آینده»، مبهم و در نتیجه، ناکارآمد خواهد بود. به همین دلیل، امروزه «دین‌پژوهی» پیوند نزدیکی با «مطالعات راهبردی» یافته است.
