هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی زنجان.
چکیده
اندیشه «مهدویت» یکی از افکار مهم در دین اسلام و به‌ویژه تشیع محسوب می‌شود و به همین سبب شیعیان در زمان‌های گوناگون همواره انتظارظهور مهدی4 را داشته‌اند. این انتظار سبب گردیده رسم‌هایی خاص در میان شیعیان پدید آمده و در قالب اعمال و مکان‌های نمادین جلوه‌گر شود. از آنجایی که این رسوم به گونه‌ای جمعی انجام میپذیرد و نشانگر تسری اعتقاد «مهدی‌باوری» از حیطه بینش فردی شیعیان به حیطه رفتار اجتماعی آنان است، در حیطه تاریخ اجتماعی شیعیان قرار می‌گیرند. پژوهش حاضر درصدد است با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی و کاربرد مطالعات کتابخانه‌ای، رسم‌های انتظار ظهور مهدی4 را از قرن چهارم تا اواخر قرن یازدهم هجری در نقاط گوناگون جهان اسلام بررسی نموده و آنها را در چارچوب نمادگرایی و یا نمادشناسی جوامعِ مختلف شیعی تفسیر و تحلیل نماید.
