نوشتار حاضر به بحث دعای فرج و نقش تأثیرگذار آن در تعجیل‌بخشی ظهور پرداخته و جهت توجیه آن به طرح دلایل و مستندات قرآنی و روائی مبادرت می‌نماید. در منابع و مآخذ شیعه از حضرات معصومین: دعا برای رخداد ظهور یعنی دعای فرج، فراوان نقل شده و فراوان به شیعیان توصیه شده تا در این خصوص مداومت داشته باشند. به‌طور کلی حضرات معصومین: دعای فرج را در قالب مقولات سه‌گانه «ادعیه»، «زیارات» و «احادیث» ارائه نموده‌اند. یعنی برخی از دعاهای فرج در ادعیه مأثوره نقل شده و برخی در متون زیارت ائمه: و برخی دیگر در احادیث و روایات آمده است. تأثیرگذاری دعای فرج در تقدم‌بخشی ظهور دارای مبانی و دلایلی است نظیر «بداء پذیر بودن زمان رخداد حوادث اجتماعی» و «تغییرپذیر بودن زمان رخداد حوادث اجتماعی با دعا» و «اجابت‌پذیری به‌عنوان اصلی‌ترین هدف دعا» که در واقع با این دلایل و مستندات می‌توان به استدلال و توجیه‌پذیری نقش دعای فرج در تقدم‌بخشی ظهور پی برد.
