. دانشیار و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم . دانشیار و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم
چکیده
مقاله حاضر به دنبال اثبات نظریه اختیاری بودن ظهور است که در این خصوص ابتدا با در افکندن استدلالی در مقدمه، چشم‌اندازی از فرایند و برایند بحث به تصویر کشیده می‌شود. این استدلال که در مقدمه و طلیعه بحث آمده دارای دو مقدمه و یک نتیجه است در مقدمه اول به نظریه «تلفیقی بودن ظهور» یعنی زمینی و آسمانی بودن ظهور و در مقدمه دوم به نظریه «اختیاری بودن سرنوشت» با رویکرد تبیینی و تحلیلی پرداخته می‌شود نظریه تلفیقی بودن ظهور با مؤلفه‌های سه‌گانه «ماهیت‌شناختی ظهور»، «عوامل‌شناختی ظهور» و «خاستگاه‌شناختی ظهور» مستندسازی و توجیه می‌شود و در مقدمه دوم به بحث اثبات نظریه «اختیاری بودن سرنوشت» پرداخته می‌شود که در این‌جا ابتدا به تحلیل ماهیت‌شناختی سرنوشت توجه شده و بعد به طرح نگرش سه‌گانه جبرگرایی، تفویض‌گرایی و اختیارگرایی پیرامون سرنوشت مبادرت می‌شود و در آخر به برتری نگرش اختیارگرایی در توجیه نظریه اختیاری بودن سرنوشت نظر داده می‌شود. که در نهایت و پایان بحث بعد از اثبات دو نظریه «تلفیقی بودن ظهور» و «اختیاری بودن سرنوشت» به نتیجه‌ای چون «اختیاری بودن ظهور» منتهی می‌شویم.
