آثار مترتّب بر صرفِ وجود امام در نظام آفرینش مجتبی تاریوردی‌زاده

نویسنده

پژوهشگر بنیاد فرهنگ جعفری، قم، ایران

چکیده

صرفِ وجودِ امام در نظام آفرینش، آثاری دارد که در متون حدیثی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به غیبت امام دوازدهم و تشکیک مخالفانِ تشیّع در فوائد وجودی ایشان، آشنایی با آنها سبب افزایش معرفت مؤمنین و تقویت باورها می‌گردد. از مهم‌ترین آثار وجودی امام، واسطه بودن ایشان در فیوضات الهی می‌باشد. نوشتار پیش رو بعد از مفهوم‌شناسی واژۀ «فیض»، بیان مراد از آن و تبیین جایگاه امام به عنوان واسطه فیض الهی بر بندگان، موارد متعددی از وساطت را ارائه می‌دهد. وساطت در بقاء نظام هستی، أمنیت زمینیان، رفع عذاب از أهل زمین، بقاء فرصت اصلاح، نزول برکات آسمانی و خروج برکات زمینی از جمله مصادیق آن می‌باشند. نگارنده با بهره‌گیری از آیات و احادیث اهل‌بیت: و با رویکرد توصیفی _ تحلیلی سعی در توضیح هر کدام از این عناوین دارد. در این روش بر خلاف روش متکلمیّن که بیشتر تکیه بر مباحث عقلانی و منطقی دارد؛ تکیۀ مباحث بر منابع حدیثی و وحیانی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها