عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
چکیده
شیخ بها الدین عاملی از علمای بزرگ جهان تشیع نقشی مهمی در گسترش فرهنگ اصیل شیعه داشته‌اند، از جمله نقشی که در صفحات شخصیت علمی شیخ بهایی جلوه‌نمایی می‌کند نقش شعر و ادب اوست. ایشان از لحاظ ذوق شعری و سخن‌پردازی در حد کمال بود، و تقریبا در همه انواع: قصائد، غزلیات، مثنویات، مستزاد، مخمّس، قطعات، رباعیات به فارسی و عربی شعر سروده است. بیشتر سروده‌های او در حول مضامین دینی، اخلاقی و بیان معانی بعضی از آیات و آحادیث وارده از معصومین و در مدح پیامبر اکرم، مناقب اهل‌بیت و توسل به آن بزرگواران، و در مدح امام عصر است. در این مقاله ما در پی تحلیل و بیان ابیاتی هستیم که شیخ بهایی در باره جایگان و شأن امام زمان سروده است.
