بررسی مفهوم انتظار و وظایف منتظران در شعر شاعران انقلاب اسلامی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران

2 استادیار گروه زبان و ادبیّات عرب دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران

3 استادیار گروه آموزش زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران

چکیده

باور به ظهور منجی موعود، یکی از کهن­ترین اندیشه­های بشر بوده که در ادبیّات مجال بروز و ظهور یافته است و از آن­جا که ادبیّات سرچشمه و آبشخور بینش­های دینی، عرفانی و فلسفی هر ملّتی است، از آن برای واکاوی مضامین فکری و باورهای یک­قوم می­توان بهره برد. شاعران انقلاب اسلامی نیز مقولۀ انتظار موعود را در کانون توجّه خود قرار داده و ادبیّات مهدویت در آثارشان نقشی به‌سزا دارد. هدف اصلی این­پژوهش بررسی مضمون انتظار و وظایف منتظران در زمان غیبت، در اشعار شاعران انقلابی است. از این ­رو بینش و دیدگاه این­ شاعران متعّهد دربارۀ این ­مقوله تبیین گردید. نکتۀ در خور توجه این است که این­شاعران به اقتضاء جهان­بینی شیعی خود، با استفاده از خلاّقیّت­های ادبی خویش، به دفاع از عقاید شیعه پرداخته­اند و از افکار و آراء آنان، به عنوان نمایندۀ مکتب موعودگرایانه، می­توان برای واکاوی افکار یک­ ملّت بهره برد.

کلیدواژه‌ها