این نوشتار با این پرسش که «مبانی انسان‌شناسی مهدویت چیست؟» به بررسی یکی از مبانی مهم مهدویت می‌پردازد. پژوهش ذیل در پی تبیین اضطرار به وحی و اضطرار به حجت حیّ به روش تحلیلی است. انسان مرکّب از جسم و روح و دارای دو عالم شهود و غیب است. او دارای مبدأ و معاد، هدف‌دار و سیال مضطر به وحی است که برایش راه را از بیراهه تبیین کند و مضطر به حجت و ولیّ خدا (نبیّ و امام) است تا معصومانه وحی را اخذ و ابلاغ و تبیین کند و عملاً الگوی مسیر و بشیر و نذیر باشد، بلکه به سمت هدایت‌گری مدیریت کند. تکلیف‌مداری و مسئول بودن انسان و وابسته بودن تغییر به دست و ارادۀ انسان، موضوعی دیگر است که حرکت و تلاش برای تحقق جامعه موعود و اطاعت‌پذیری و همراهی از ولیّ خدا را با خود به همراه دارد.
