بررسی مفهوم «یوم‌الوقت‌المعلوم» در آثار تفسیری و روایی

نویسنده

کارشناس ارشد علوم قرآنی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

چکیده

مراجعه به تفاسیر معتبر و روایات صحیح­الإسناد، پرده از مراد الهی در آیات مجمل بر می­دارد. از جمله این آیات، آیه 38 سوره حجر و 81 سوره صاد است که در این مقاله از آن به آیه ­«یوم­الوقت­المعلوم» تعبیر می‌شود. در این آیات، مهلت­ درخواستی ابلیس از خداوند تا روز قیامت جهت اغوای بندگان، مقیّد به روزی معلوم می­شود. مصداق «یوم­الوقت­المعلوم» در طول تاریخ تفسیر مورد اختلاف است. انطباق یوم­المعلوم به روز قیامت، نفخ صور اوّل، رجعت نبی مکرّم6 و ظهور حضرت حجّت4 مهم­ترین آرای مطرح­شده مفسران در بیان مصداق این روز می­باشند. با توجّه به قرائن قرآنی و تفسیری و هم‌چنین روایات صحیح‌السند از ناحیه ائمه­ هدی: مصداق «یوم­الوقت‌ المعلوم» نمی­تواند روزی جز ظهور حضرت حجّت4 باشد؛ که مرگ ابلیس و رهایی مجتمع انسانی از گناه و شر در این روز محقّق می­شود. بررسی­های صورت گرفته در این جستار که با روش توصیفی- تحلیلی به نگارش درآمده نیز مؤید این مطلب است که: مراد از «یوم­الوقت­المعلوم» یاد شده در آیات قرآن، روز ظهور حضرت مهدی4 است؛ و سایر دیدگاه­های مطرح­شده دارای اشکالات سندی و محتوایی می­باشند.

کلیدواژه‌ها