«ارتباط» با امام مهدی4 و «تسلیم» دو رکن در موضوع مهدویت است. در این تحقیق ، مفهوم و مصداق جمله «رابطوا» از آیه 200 سوره بقره و جمله «بقیة الله» از آیه 86 سوره هود، با استناد به احادیث تفسیری به روش توصیفی تحلیلی تبیین میگردد. مسئله تحقیق چگونگی ارتباط با ولیعصر7 از راه تسلیم در عصر غیبت و حضور است. تفسیراثری «رابطوا» و «بقیة الله» نسبت آنها با هم هدف این پژوهش است. تاکنون چنین پژوهشی قرآنی و حدیثی در ارتباط با این دو مسئله مهم از اجزاء اصل مهدویت اسلامی انجام نشده است. کشف منظور از «رابطوا» و «بقیة الله» در قرآن و چگونگی تسلیم بر امام مهدی7 با تعریف اهلبیت: نوآوری این تحقیق است. با بررسی واژگانی و مطالعات آیهشناسی به کمک سنّت روشن شد منظور از رابطوا در سوره آل عمران امروز پیوند و ارتباط با امام منتظر7 و مقصود از «بقیة الله» در سوره هود نیز امام مهدی7 است و متن تسلیم مأثور به قائم آل محمد6 در هر دو مقطع تاریخی، در عصر غیبت و در عصر ظهور «السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه» میباشد. قابل ذکر است سلامهای دیگری نیز برای ارتباط با امام مهدی7 وجود دارد که باید در منابع مرتبط جستجو کرد.